اقوا:

در عروض، مختلف آوردن حرکت قواصی شعر مثل قافیه گِل با گُل.

نیازمند شدن، محتاج شدن در جای خشک و خالی فرودآمدن تمام شدن توشه بی توشه شدن(عمید)            (۳۳۲ق.م)

بدون دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *